Animacja poklatkowa. Wstęp.

Animacja poklatkowa to technika filmowania polegająca na wykonywaniu szeregu zdjęć obiektów, scenek, które zestawione w programie do montażu dadzą efekt filmu. Tworzenie tego typu filmów jest proste i nie wymaga specjalistycznego sprzętu. Wystarczy cyfrowy aparat fotograficzny oraz komputer z programem. Może to być np. program Windows Movie Maker, przeważnie zainstalowany wraz z systemem Windows (ja obecnie takiego używam do tworzenia filmików na zajęciach oraz swoich).

Animacja poklatkowa jest aktywnością, którą dzieci mogą wykonywać same lub z rodzicami, spędzając w ten sposób twórczo czas. Kilka argumentów za tym, że warto spróbować:

1. Pobudzanie kreatywności. Do animacji poklatkowej można wykorzystywać wiele różnorodnych technik plastycznych. Ludziki lego, żołnierzyki i inne figurki, pojazdy i inne zabawki, plastelina, papier, karton oraz wszelkie materiały plastyczne, przedmioty codziennego użytku, artykuły spożywcze, liście, patyki, szyszki i inne elementy środowiska naturalnego, meble, odzież i wiele, wiele innych. Przy braku przedmiotów można wykonać film poklatkowy wykorzystując żywych aktorów. Tak naprawdę jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia. Poznając różne techniki dzieci pobudzają swoją kreatywność, uczą się twórczego podejścia do zadań, nieszablonowego rozwiązywania problemów (np. jak zrobić „ogień” albo „wodę”, „dym” czy „wystrzał” z armaty).

2. Zdolności plastyczne i manualne. Tworzenie animacji poklatkowej wiąże się z pracami manualnymi, m.in. rysowaniem, wycinaniem, wyklejaniem, budowaniem z klocków, montowaniem, itd., itd.

3. Oswajanie z nowymi technologiami i światem mediów. Nowe media, cyfrowe zabawki, itp. – wielu rodziców widzi w tym (w dużym stopniu słusznie) spore zagrożenia wychowawcze. Jednak kontaktu z tym światem nie da się uniknąć, dlatego rozsądnie jest abyśmy nauczyli nasze dzieci z niego odpowiedzialnie korzystać. Zabawa animacją poklatkową i zamieszczanie efektów w sieci, oglądanie innych podobnych, szukanie inspiracji pozwala nam oswoić nasze dzieci z cyfrowym światem, wyjaśnić mechanizmy jego działania, pokazać zagrożenia ale i korzyści. Uczymy też nasze dzieci aktywnego, twórczego korzystania z mediów, zamiast biernej i bezmyślnej konsumpcji. Co ważne – chęć kręcenia filmików może być bodźcem do poszukiwania ciekawych tematów i zgłębiania wiedzy z najróżniejszych dziedzin.

4. Kształtowanie charakteru. Praca z animacją poklatkową jest praco i czasochłonna. Aby zrobić 1 sekundę filmu należy wykonać od kilkunastu do ponad 20 zdjęć. Każde zdjęcie to zmiana elementów sceny, a może ich być bardzo wiele w zależności od skomplikowania fabuły J Aby więc osiągnąć spektakularny efekt dzieci muszą wykazać się cierpliwością, sumiennością i wytrwałością – dla rozbrykanego chłopaka jest pewnym wyzwaniem, aby mozolnie przez kilkadziesiąt minut przestawiać figurki i inne elementy centymetr po centymetrze… Ponadto tworzenie filmu wymaga organizacji – należy wymyślić scenariusz, przygotować rekwizyty i scenografię, zaplanować ujęcia, itd. Uczy to dobrej organizacji pracy.

Kilka słów o naszych zajęciach. W grupie jest ok. 8 chłopców. Zajęcia trwają około 90 minut. Ze względu na specyfikę animacji poklatkowej efektywna praca jest wtedy, gdy przy jednym filmie pracuje mała grupa (2 – 3) lub pojedyncza osoba. Gdy chłopaków jest więcej robi się zamieszanie i przepychanki, które utrudniają dosyć precyzyjną pracę. Dlatego staram się wymyślać takie rozwiązania, aby chłopcy w parach lub pojedynczo kręcili swoje własne filmiki. Gdy jedna ekipa kręci,reszta przygotowuje się do swoich ujęć. Jak na razie jest to najlepsze rozwiązania w naszych warunkach. Stąd też krótka długość filmików, gdyż nie jesteśmy w stanie wykonać więcej zdjęć w godzinach zajęć. Po zajęciach już sam uzupełniam filmiki o odpowiednią oprawę graficzną i dźwiękową, aby dawały zadowalający efekt.

Podczas zajęć chciałbym w miarę możliwości przekazać chłopakom to co opisałem w punktach 1-4 powyżej. Na początek chcę zapoznać ich z różnymi technikami animacji poklatkowej, a następnie stopniowo pozwalać na samodzielny dobór tematów i technik, aby pobudzić ich naturalne zdolności i kreatywność.